Ο κίνδυνος υπάρχει παντού. Μέσα στο σπίτι, στο δρόμο, στη δουλειά, στο λεωφορείο, στο μαγαζί, στην παιδική χαρά, στην παραλία, στην καφετέρια. Παντού. Και αν πιστεύεις ότι οι πιθανότητες να συναντηθείτε είναι ελάχιστες, κάνεις λάθος. Έστω κι αν εσύ είσαι ένα τέρας προσοχής, ο διπλανός σου μπορεί να μην είναι. Του εμπιστεύεσαι τη ζωή σου; Και αν δεν έχεις διπλανό, πάλι υπάρχει κίνδυνος. Γιατί αν δεν έχεις διπλανό, είσαι είτε ναυαγός, είτε αλπινιστής, άρα πάλι κινδυνεύεις. Συμφωνήσαμε; Αν όχι, είσαι σε λάθος ιστοσελίδα. Αν ναι, τότε διάβασε παρακάτω.
Το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό όταν κάποιος σου πει τη λέξη "κίνδυνος", είναι μάλλον το τροχαίο ατύχημα. Ή, όπως το λέει ο εκπαιδευτής μου, το "τροχαίο έγκλημα". Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
Πού κάθεσαι τώρα και διαβάζεις αυτά εδώ; Στο γραφείο σου; Κινδυνεύεις. Σε internet cafe; Κινδυνεύεις. Το τύπωσες και το διαβάζεις στο τρένο ή στο λεωφορείο; Μάντεψε...
Έχεις παιδιά; Παίζουν στο δρόμο, στην αλάνα, στην παιδική χαρά; Κινδυνεύουν. Οδηγείς αυτοκίνητο ή μηχανή; Κινδυνεύεις και εσύ και όλοι όσοι είναι μαζί σου. Και οι υπόλοιποι στο δρόμο κινδυνεύουν. Ανεβαίνεις σκαλιά; Μαγειρεύεις; Πας βόλτα με το σκύλο σου; Περπατάς στο βουνό; Κάνεις sex; Τρως ένα απολαυστικό γεύμα; Είσαι στο σινεμά; Απλά αράζεις στον καναπέ σου και δεν κάνεις απολύτως τίποτα;
Κινδυνεύεις.
Όχι, δεν προσπαθώ να σε τρομοκρατήσω, ούτε να σου πω να κλειδωθείς σε μία γυάλα και να αποστειρωθείς από τους πάντες και τα πάντα. Επειδή ακριβώς δεν μπορεί να γίνει αυτό (άσε που, και να γινόταν, πάλι θα κινδύνευες γιατί οι γυάλες σπάνε), προσπαθώ να σε ξυπνήσω. Και επειδή σε ακούω ήδη να ρωτάς, η απάντηση είναι "ναι, κοιμάσαι".
Δεν στο παίζω έξυπνος. Κι εγώ κοιμόμουν. Και δεν το ήξερα καν.
Σκέψου. Υπάρχει κάτι αιχμηρό εκεί που βρίσκεσαι; Κάτι τοξικό ή δηλητηριώδες; Κάτι βαρύ; Κάτι πολύ σκληρό που θα πονέσει αν συναντηθείτε απότομα; Κάτι που κινείται; Κάτι που δεν κινείται με τίποτα; Όλα αυτά αποτελούν δυνητικά κίνδυνο και πρέπει να μάθεις να προφυλάσσεσαι. Και αν τελικά δεν καταφέρεις να προφυλαχτείς (γιατί δεν είναι και πάντα στο χέρι σου), όταν προκύψει κάτι άσχημο, καλό θα είναι να ξέρεις πώς να το αντιμετωπίσεις.
Παραδέξου το. Εμμέσως ή αμέσως, όλοι κινδυνεύουμε. Και δεν παρέχεται ασυλία σε κανέναν. Ούτε ο κίνδυνος διαχωρίζει εσένα απ' τον διπλανό σου. Αν κάποιος γύρω σου κινδυνεύει, κινδυνεύεις κι εσύ.
Ξέρεις την ιστορία με τον ποντικό; Ξόδεψε λίγο χρόνο να την διαβάσεις, αξίζει.
Ένας ποντικός κάποτε παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τί λιχουδιά άραγε να κρυβόταν εκεί μέσα, αναρωτήθηκε. Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα! Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!
"Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!"
Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε...
"Κυρ ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμμιά επίπτωση σε μένα! Προσωπικά δε με ενοχλεί καθόλου η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Ο ποντικός γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:
"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε:
"Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είστε σίγουρος ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ."
Τότε ο ποντικός στράφηκε προς την αγελάδα και της φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου:
"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Και η αγελάδα απάντησε:
"Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχετε, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι μια τόση δα διπλωματίτσα στην κοιλιά μου!"
Έτσι, ο ποντικός έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε μόνος του να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας. Την επόμενη νύχτα ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τί είχε συμβεί. Αλλά μέσα στο σκοτάδι δεν είδε πως στην παγίδα είχε πιαστεί απ' την ουρά ένα φίδι...
Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα. Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Αφού την περιποιήθηκαν εκεί, επέστρεψαν στο σπίτι με αυτήν να καίγεται από έναν πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να την ταΐσει ζεστή σούπα. Κι έτσι ο αγρότης έσφαξε την κότα για να κάνει μια καλή κοτόσουπα. Αλλά η αρρώστια της γυναίκας πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν και να συμπαρασταθούν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας 24 ώρες το 24ωρο. Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι.
Τελικά όμως η γυναίκα πέθανε. Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος γιατί ήταν πολύ καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι στο χωριό. Και για να ταΐσει όλον αυτόν τον κόσμο στο τραπέζι της κηδείας, ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει τελικά και την αγελάδα.
Κατάλαβες;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Έχεις κάτι να πεις; Γράψτο εδώ!